Widzisz te dwie kreski i….

….dochodzi do Ciebie, że jesteś w ciąży! Pamiętam, że jeszcze jako nastolatka zastanawiałam się, jak powiem mojemu mężowi o ciąży. Chciałam aby był to moment, który obydwoje zapamiętamy. Wyjątkowy i specjalny. Myślałam czy powinnam pobiec do niego od razu, powiedzieć to jakoś przez telefon a może zrobić mu niespodziankę zdjęciem z pierwszego USG?

Pinterest

Ciąża nie powinna być dla mnie wielkim zaskoczeniem, bo starania trwały kilka miesięcy i matka z ojcem wiedzieli jaki może być ich skutek (no w końcu oglądaliśmy za młodu serię "Było sobie życie"). Gdy jednak, po kilku bezowocnych próbach test, robiony na szybko w pracy, pokazał dwie kreski patrzyłam z niedowierzaniem i myślą „ale jak to?” Pierwszy telefon wykonałam do mojej przyjaciółki. W dodatku było to na dzień przed jej ślubem więc nawet nie chce myśleć co musiała przeżywać, kiedy usłyszała mnie płaczącą w telefonie i bełkoczącą coś mało zrozumiałego. Opowiadała mi później, że pierwszą myślą było, że coś się stało M. Sama na jej miejscu pewnie też bym tak pomyślała. Kiedy już udało mi się spokojnie wydukać, że spodziewam się dziecka, Zuza zapytała czemu płaczę…odpowiedziałam, że „ZE SZCZĘŚCIA”  Jak wiadomo szczęście ma różne oblicza, moje akurat wtedy było wyposażone we łzy. 

Po szybkim upewnieniu się, że pierwszy test nie nawalił, zaczęłam kombinować jak  o tym powiedzieć przyszłemu tacie. Pokusa zadzwonienia była ogromna…ale nie! Chciałam widzieć jego reakcję. Pognałam do sklepu i kupiłam najsłodsze buciki dla niemowlaka jakie znalazłam, w domu zapakowałam je w małą prezentową torebkę do której dodałam też test z wynikiem. Sprytna matka wymyśliła także zmyłkę, tak aby tata niczego nie podejrzewał. Przygotowałam dla nas szampana (albo inne wino musujące), no bo wiedziałam, że jak eMdżeJ zobaczy mamę „pijącą” to nawet nie pomyśli o dziecku. Był piątek, więc tata kieliszki z szampanem potraktował jako wstęp do weekendu. Prezent, który mu wręczałam, jak się później okazało, potraktował jako krawat pasujący do sukienki, którą następnego dnia zakładałam na ślub przyjaciółki (tu przy okazji szok, że facet pomyślał o pasującym krawacie)

No więc…(tak wiem, nie zaczyna się od „no więc”)…czekam na reakcje…a tu pada pytanie…”naprawdę?”. Od razu powiem, że nie takiej reakcji się spodziewałam…miałam ochotę odpowiedzieć „nie, taki dżołk - zabawny co?" No facet to czasem potrafi wypalić do kobiety. Potem jednak szybko się zreflektował i panowała już pełna radość. Ja zaś nadal nie mogłam uwierzyć, że będę miała dziecko…aż do pierwszego badania USG i tego bijącego punkciku który okazał się być serduszkiem mojej Hani…ale o tym innym razem.

A Wy pamiętacie ten moment jak się dowiedziałyście o ciąży? Komu pierwszemu powiedziałyście?